Ακούστε με Φωνάζω!

Mother, hear me calling
I'm your daughter, you're my home
Sister Moon, hear me calling
In the night we're not alone
Father Sun, hear me calling
Let your strong light shine in me
Oh my ancestors, stand by me
teach my spirit to be free

Αφιερωμένο στη σημερινή μέρα....

Κουράστηκα......θέλω να είμαι ελεύθερος/η.

Θέλω να ζω αξιοπρεπώς!
Θέλω ένα βιώσιμο τρόπο ζωής!
Θέλω να μην έρθουν τα παιδιά μου να πουν: "Τι έκανες πατέρα/μητέρα; Τι κόσμο μας έδωσες να ζήσουμε; Γιατί δεν έκανες κάτι για αυτό;"
Θέλω σεβασμό επιτέλους....
Θέλω να μη κάθονται άλλο στο σβέρκο μου και να μου λένε: δώσε και δώσε, δεν φτάνουν...ενώ ξέρουν ότι δεν τελειώνει ποτέ και με βάζουν στο ίδιο παιχνίδι της πλεονεξίας και του καταναλωτισμού πληρώνοντας παράλληλα και για αυτούς....
Θέλω ούτε καν να προσπαθούν να με κοροϊδέψουν ή να μου χαϊδεύουν τα αυτιά.
Θέλω να ζω ελεύθερος/η από φόβο.
Θέλω να βγω από το μπαχαλώδες σύστημα που έχουν δημιουργήσει και του οποίου με έχουν πείσει ότι πρέπει να είμαι μέλος αλλιώς θα πεθάνω.
Θέλω να δω επιτέλους πως η αληθινή ζωή είναι έξω από αυτό.
Θέλω να κάνω αυτό το βήμα....
Θέλω να τη ζω!
Θέλω να με αφήσουν πια να τη ζήσω!
Κι εγώ και τα παιδιά μου!
Κι εγώ και ο κόσμος μου!
Κι όποιος άλλος θέλει, ελεύθερα να τη ζήσει!
(Αφιερωμένο στις ψυχές που ζητάνε την ελευθερία αντί την καλοπερασική ματαιότητα της σκλαβιάς....)

Νομίζω πως δεν υπάρχουν αρκετά λόγια να την περιγράψουν. Τα μάτια όλου του κόσμου φαίνεται να είναι στραμμένα σε τούτο εδώ το αλωνάκι.....
Δεν μπορώ ούτε να περιγράψω και τα θλιβερά γεγονότα και τους θανάτους που συνέβησαν σήμερα που φαίνεται επισκιάζουν την όλη πορεία της πορείας και δυστυχώς χρησιμοποιούνται "αλύπητα" κι από τις δυο πλευρές...οι μεν για καταστολή των ταραχών...οι δεν για εκδίκηση....
Οπότε θα φέρω εδώ μια ιστορία που μου στάλθηκε πριν από καιρό από τον αγαπητό Gi Gaga Kouni Beli η οποία πιστεύω ότι ταιριάζει, όχι μόνο από πλευρά πίστης αλλά και από το ότι αυτό που υπάρχει γύρω μας είναι αυτό που πιστεύουμε ότι υπάρχει. Κι αυτό που έχουμε δημιουργήσει, είναι που αρνητικά ή θετικά πιστεύουμε.... Κι αν πιστεύουμε ότι μας καταδυναστεύουν ή ότι μας έχουν του χεριού μας, έτσι είναι.....
Ο κόσμος αλλάζει! Και γιατί πιστεύουμε ότι πρέπει να αλλάξει! Και γιατί δεν πάει άλλο, δεν μπορεί να συνεχιστεί έτσι και το πιστεύουμε κι αυτό. Στο χέρι μας είναι να οραματιστούμε ένα καλύτερο μέλλον και  να το υλοποιήσουμε...
Παραθέτονται και τα εύλογα σχόλια του Gi Gaga :) (Kisses to him!!)
Ταιριάζει και με μια ιστορία που ανάρτησα παλιότερα εδώ.

Μια φορά και ένα καιρό ήταν δύο εξερευνητές που έφτασαν σε ένα ξέφωτο μέσα στη ζούγκλα. Στο ξέφωτο υπήρχαν πολλά λουλούδια και αγριόχορτα.
Ο ένας εξερευνητής λέει “Κάποιος κηπουρός θα πρέπει να φροντίζει αυτόν τον κήπο”. Ο άλλος διαφωνεί: “Δεν υπάρχει κηπουρός.” Αποφασίζουν να στήσουν σκηνές και να κρατήσουν σκοπιά. Κηπουρός δεν φαίνεται πουθενά.
“Ίσως είναι ένας αόρατος κηπουρός.” Στήνουν λοιπόν ηλεκτροφόρο συρματόπλεγμα γύρω από τον κήπο. Κάνουν περιπολίες με κυνηγόσκυλα. Αλλά κανένας ήχος δεν υποδηλώνει ότι κάποιος εισβολέας έπαθε ηλεκτροσόκ. Καμία μετακίνηση στο συρματόπλεγμα δεν προδίδει κάποιον αόρατο αναρριχητή. Τα κυνηγόσκυλα ποτέ δεν γαβγίζουν.

Ωστόσο, ο Πιστός εξακολουθεί να μην πείθεται. “Μα υπάρχει ένας κηπουρός, αόρατος, ακαθόριστος, άυλος, απρόσβλητος από το ηλεκτροσόκ, άοσμος και βουβός, ένας κηπουρός που έρχεται κρυφά για να φροντίσει τον κήπο που αγαπά.”

Στο τέλος o Σκεπτικιστής του λέει με απογοήτευση: “Μα τι έχει μείνει από τον αρχικό σου ισχυρισμό; Σε τι διαφέρει αυτός ο αόρατος, ακαθόριστος, άφαντος, ασύλληπτος κηπουρός από έναν φανταστικό κηπουρό ή και από έναν ανύπαρκτο κηπουρό;”

(Μετάφραση Theology and Falsification του Antony Flew (1950). 

Η ιστορία θεωρώ πως έχει να κάνει καθαρά με την πίστη. Από την πλευρά του Πιστού βλέπουμε την αναφορά στην πίστη στο έπακρο. Από την πλευρά του Σκεπτικιστή με την πρώτη ματιά νομίζει κανείς πως ο ίδιος δεν έχει πίστη σε κάτι το ανώτερο από αυτόν. Όμως αν κοιτάξεις καλύτερα και οι δυο θεωρώ πως μιλούν για το ίδιο πράγμα, για κάτι ανώτερο από αυτούς με τη διαφορά πως ο Πιστός το ονομάζει «κηπουρό» (γιατί πρόκειται για κήπο) ενώ ο σκεπτικιστής,  αφενός μεν δέχεται την έμμεση σύνδεση του κήπου με κάτι που κι οι ίδιοι δεν αντιλαμβάνονται (ή καλύτερα, δεν βλέπουν), αφετέρου δε θωρεί πως αυτή η ανώτερη ύπαρξη λέγεται «κηπουρός» (Θεός στην προκειμένη περίπτωση.) Το κείμενο έχει καθαρά θρησκευτικό χαρακτήρα, προσπαθώντας να αντισταθμίσει την έννοια που δίνουμε στη λέξη «Θεός-πίστη» και να μας κάνει να αναρωτηθούμε αν τελικά όλα αυτά -όπως πολύ σωστά είπες- είναι απλώς κάτι φανταστικό ή ανύπαρκτο, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο γεγονός ότι (ίσως) ο θεός (όπως τον αντιλαμβάνεται ο καθένας) είναι απλώς δημιούργημα του μυαλού μας, καταστέλλοντας κάθε μας ανασφάλεια για το γνωστό και το άγνωστο.

Ως απάντηση στο ερώτημα της φίλης σου, θα έλεγα πως η ζωή μου βαίνει έτσι όπως ακριβώς έχει δημιουργηθεί για μένα, με τη διαφορά ότι είναι καλή ή κακή μερικές φορές αναλόγως με τις καθημερινές μου επιλογές. Η ζωή στον καθένα έχει δοθεί εξ' αρχής η ίδια. Το πώς θα διαμορφωθεί και τι καταλήξεις θα έχει στην πορεία, είναι καθαρά στο χέρι μας!