Τη δύση επήρα του ήλιου το δρόμο
κρεμώντας τη λύρα τη δίκαιη στον ώμο
κι από όπου χαράζει, ως ώπου βυθά
τα μάτια Της εφάνηκαν θεώρατα να αγναντεύουν όλη την πλάση..
Η ίδια η Θεά το πέπλο της σηκώνει
κι όποιος την είδε ξέρει πως το όνειρο τελειώνει
ίδιος δεν θα ΄μαι σαν είδα τα θεσπέσια στήθη
που μου αποκάλυψαν τη Γνώση πίσω από χίλια τείχη
το θεϊκό Λόγο που δημιούργησε όλο τον κόσμο
κι ακόμα και στο ηλιοβασίλεμα ο απόηχός του.
Τρία μάτια, τρία αστέρια τρία ζωνάρια
η πνοή του Βράχμα, η καρδιά του Βισνού, το πυρ του Μαχεσβάρα
Φωτοδότρα δημιουργός, η Νοημοσύνη που αντέχει
το Τρίτο Μάτι που πέρα από το νόμο κατέχει
και σαν έρθει η ώρα για το τέλος του δρόμου
αγνή φωτιά που εξαγνίζει κι απ' τις πλάνες του πόνου
και νέα Πνοή, νέο Φως, νέα Αρχή δίνει
με την κατεύθυνση του Φωτός
και της Σκιας την ενεργή σκοτοδίνη...
(written by me)
Δε με ξέρουν
όσοι νομίζουν
πως είμαι μόνο σάρκα και οστά-
ένας περαστικός ταξιδιώτης
πάνω στο διαστημόπλοιο της γης
που με γέννησε.
Γιατί είμαι Πνεύμα
αιώνιο, άφθαρτο, απεριόριστο από χώρο & χρόνο
και όταν η διαμονή μου εδώ τελειώσει
όταν οι ρόλοι μου εκπληρωθούν
οι στόχοι μου πραγματοποιηθούν
θα αφήσω αυτή τη διαστημική στολή
που τη λέω "σώμα μου"
και θα προχωρήσω σε άλλους χώρους, ρόλους, στόχους
μέσα στην αίωνια ζωή του οίκου του Πατέρα μας.
Γι αυτό σκουπίστε τα δάκρυά σας
μην κλαίτε τόσο πολύ για μένα - ή για τον εαυτό σας
Αφήστε με ελεύθερη
μέσα στην Αγάπη που μας τυλίγει όλους
και μας κάνει Ένα αιώνια!
Οι δρόμοι μας θα συναντηθούν και πάλι
ο νους μας και η καρδιά μας θ' αγγίξουν
η ψυχή μας θα φωνάξει από χαρά και γέλιο
καθώς θα θυμόμαστε τις ζωές που έχουμε ζήσει
τους κόσμους που έχουμε δει
τους δρόμους που έχουμε περπατήσει
για να βρεθούμε, επιτέλους,
Ένα με τον Θεό.
(written by T. Sing Polson, "Αιώνια Σοφία")
Αναρτήσεις
