Πέρασε πραγματικά πολύς καιρός και τώρα που κάθομαι ψιλοάρρωστη στο σπίτι έχοντας κάνει με τον εαυτό μου μια περίεργη μικρή επιστροφή στο σημείο μηδέν, ένιωσα ξαφνικά την ανάγκη να μοιραστώ αυτή την παράξενα υπέροχη ιστορία σε μορφή βίντεο, η οποία όσες φορές κι αν τη δω, με κάνει να θέλω να κλάψω....
Μην ξεχνάμε τα όνειρά μας κι αυτό που θέλουμε πραγματικά να γίνουμε...Ξεχνάμε πως στην "πραγματικότητα" ότι σκεφτόμαστε γινόμαστε. Ενώ, κατά βάθος, μπορούμε να πετάξουμε γιατί δεν είναι κάτι που έχουμε να μάθουμε, αλλά κάτι που έχουμε ξεχάσει και στο χέρι μας είναι να θυμηθούμε.
Γιατί όλοι κρύβουμε έναν....
Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
6 ανεμομαζώματα:
Καλημέρα morgana!
ωραίο το βίντεο, δε λέω, αλλά το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας με χάλασε. Θα μπορούσε να το ντύσει με άλλη μουσική αλλά από ότι φαίνεται δεν ήθελε να περάσει τέτοιο μήνυμα.
Όλοι κρύβουμε έναν αρχάγγελο, αλλά γιατί όλοι περιμένουμε να γίνει η κόλαση στη γη για να τον εμφανίσουμε;
φιλιά
Αγαπητέ GiGaga σου έχω πει πόσο μου αρέσουν τα καυστικά σου σχόλια? ;)
Πολύ καλή η απορία σου, να δούμε ποιος θα μας την απαντήσει. Ή μήπως ισχύει αυτό που λέγεται ότι στις χειρότερες καταστάσεις βγάζουμε τον καλύτερο εαυτό μας;
Όσο για το ζεϊμπέκικο έχεις δίκιο και έχω παρατηρήσει το γούστο στη μουσική το οποίο το βρίσκω αξιόλογο.
Έκλεισα τα μάτια, άφησα την ιστορία να μιλήσει μέσα μου κι αφέθηκα έστω σ' αυτή τη μουσική για να νιώσω μια στάλα από αυτό που ένιωσε ο Μιχάλης :)
Πολύ όμορφο το ιστολογιο σου το πρόσθεσα στα αγαπημένα μου.
ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ
υπεροχη αναρτηση..ανατριχιασα..
οσο για την μουσικη εγω συμφωνω απολυτα με την επιλογη σου..!!
καλημερα..
@ Χρόνε σε ευχαριστώ πολύ για την τιμή που μου κάνεις! Ελπίζω να ανταποδώσω αναλόγως
@ Καλυψώ μου σε ευχαριστώ! Που μου λες και πως ένιωσες! Κι εγώ είχα ανατριχιάσει πολύ Κι ακόαμα κάθε φορά που το βλέπω δεν σταματά να με επηρεάζει..
Να'σαι καλά!
Δημοσίευση σχολίου