Βράδυ...στο νησί και κάθομαι και γράφω εν όψει του αυριανού ταξιδιού σε μια χώρα που δεν έχω ξαναπάει παρά το ότι έχω ταξιδέψει σε πολλές χώρες του κόσμου από νεαρά ηλικία. (Ναι μου έτρεφα(ν) αρκετά τον καρμικό μου τοξότη, νότιος δεσμός στον τοξότη για όσους κάτι γνωρίζουν από αστρολογία). Αφού όταν άλλες γυναίκες λένε και ατάκες που μείνανε κλασσικές, ακόμα και με χιούμορ, όπως: "εγώ πότε θα γίνω μάνα??" εγώ σκέφτομαι συνέχεια: "εγώ πότε θα γίνω δίδυμος?????"
Να 'ναι καλά το μπλογκ, ίσως με βοηθήσει να μεταδώσω κάτι κι από γραπτή επικοινωνία αφού αυτό είναι στο οποίο είμαι κυρίως καλή. Και να σκεφτεί κανείς ότι τόσα χρόνια δεν έπιανα να κάνω μπλογκ παρά τα ακατάπαυστα κείμενα,άρθρα, διηγήματα, ημερολόγια κλπ. κλπ. κλπ. ότι έχω γράψει κατά καιρούς. Κι είναι ατέλειωτος ο κατάλογος....
Αλλά τώρα με έπιασε αυτό που αποκαλώ προσωπικά "οίστρος", όταν έχω όρεξη να γράψω και κάθομαι και γράφω, δε πα να 'ναι όσο αργά κι αν είναι, αν έχω κανονίσει ραντεβού εκείνη τη στιγμή (σόρυ για όσους έστησα, ειλικρινά ένιωθα πως θα μου 'φευγε η ιδέα!).
Και τα διηγήματα που έχω γράψει...με ενδιαφέρει κυρίως το πεδίο του φανταστικού. Γιατί το φανταστικό; Όχι μόνο γιατί είμαι λάτρης της φαντασίας (σαν αιώνιος ιχθύς έχω ταξιδέψει και με το μυαλό μου στα Ιμαλάια εν ώρα φυσικής στο σχολείο!), αλλά και γιατί νιώθω ότι με αυτό μπορώ να εξηγήσω πολλά πράγματα. Είναι περίεργο, αλλά νιώθω ότι διευρύνοντας τα όρια, μπορώ να εξηγήσω και πράγματα που συμβαίνουν μπροστά μας και δεν τα βλέπουμε ή έχουμε ξεχάσει την ύπαρξή τους...Ή τα θεωρούμε δεδομένα....
Μπορώ όμως να πω ότι η προσέγγισή μου είναι σε μεγάλο βαθμό επίσης ψυχολογική. Δηλαδή δεν θα μείνω στην επιφάνεια, αλλά για τους διάφορους ήρωες όπως και καταστάσεις, πρέπει να παρουσιάσω τη ψυχολογική τους υπόσταση. Δηλαδή να δώσω όσο γίνεται καλύτερη κατανόηση των αιτιών και του εσωτερικού κόσμου που οδηγεί όλους και όλα, τόσο σε καλό όσο και κακό, γιατί πιστεύω ότι είναι πολύ βασικό για να μας υπενθυμίσει ότι, όχι μόνο χρειάζεται να καταλάβουμε, αλλά και να δεχτούμε και να συγχωρέσουμε. Κατανοώντας καλύτερα οτιδήποτε συμβαίνει, μπορούμε να συγχωρέσουμε καλύτερα οτιδήποτε (εδώ θα 'θελα να χρησιμοποιήσω τη λέξη "συγχώρεση" με πολλές έννοιες). Ακόμα και τους εαυτούς μας.
Ουπς! Πάλι σαν ιχθύς μιλάω...:) Και μ' αρέσει που μικρή ήθελα να το αποφύγω...
Ωστόσο είχα βρει τυχαία κι είχα πιάσει να διαβάσω το καινούριο περιοδικό επιστημονικής φαντασίας που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Anubis, το Asimov's Science Fiction.
Είμαι ακόμα στην αρχεία, αλλά έχει πραγματικά πολύ αξιόλογες ιστορίες, μερικές που έχουν κερδίσει και βραβεία!
Σύμφωνα με την αναφορά από τον εκδότη του:
Οι Εκδόσεις Compupress φέρνουν στην Ελλάδα ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στο χώρο της λογοτεχνίας του φανταστικού: το Asimov's Science Fiction Magazine είναι ένα από τα μακροβιότερα και εγκυρότερα περιοδικά του χώρου, που εμπλουτίζει και αναδεικνύει την επιστημονική φαντασία εδώ και δεκαετίες. Από την αρχή της κυκλοφορίας του έως σήμερα, οι ιστορίες του έχουν κερδίσει 44 βραβεία Hugo και 25 Nebula, ενώ οι ίδιοι οι αρχισυντάκτες του περιοδικού έχουν τιμηθεί συνολικά 18 φορές με το βραβείο Hugo.
Η Ελληνική Έκδοση του Asimov's Science Fiction επικεντρώνεται σε διηγήματα και νουβέλες επιλεγμένες από τα τεύχη του πρωτότυπου περιοδικού, παρουσιάζοντας ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει η σύγχρονη σκηνή της λογοτεχνίας του φανταστικού. Κάθε μήνα οι πιο διάσημοι συγγραφείς του χώρου μοιράζονται μαζί μας ιστορίες που μας ταξιδεύουν σε μελλοντικούς ή εναλλακτικούς κόσμους, ιστορίες που μαγεύουν και προβληματίζουν. Ταυτόχρονα, όμως, σκοπός και φιλοδοξία του περιοδικού είναι να δώσει ένα βήμα έκφρασης και στους εγχώριους δημιουργούς, αλλά και να πληροφορεί τους αναγνώστες για οτιδήποτε νεότερο σχετικά με το χώρο του φανταστικού.
Ο Λύκος μου είχε πει κάποτε: "οι συγγραφείς που γράφουν επιστημονική φαντασία δεν γράφουν παρά για μνήμες του παρελθόντος..."
Ήταν πολύ ώρα που το σκεφτόμουν αυτό και κάθισα και το συζήτησα μαζί του.
Είναι σίγουρα πολλά από την ιστορία και την προϊστορία της γης που δύσκολα μπορούν να εξηγηθούν. Ακόμα και οι επιστήμονες σηκώνουν τα χέρια ψηλά. Κι είναι πάρα πολλά, μιλάμε για το 90% της παγκόσμιας ιστορίας. Κι αυτό μόνο για τον πλανήτη όπου ζούμε τώρα, μην πω για άλλους πλανήτες η από που μπορεί να καταγόμαστε κλπ!
Και πράγματι, είναι κάτι που δεν αποκλείω καθόλου μα καθόλου! Μικρή και δυσκολοδιάκριτη η διαφορά ή διαχωριστική γραμμή μεταξύ της επιστημονικής φαντασίας και της ιστορικής φαντασίας, ή του φανταστικού γενικά. Κι αν όλοι γράφουν ιδέες που αναβλύζουν από μέσα τους, ποιος λέει ότι δεν γράφουν παλιές μνήμες που κουβαλούν, παλιά γεγονότα που γράφτηκαν στη ψυχή τους, παλιά περιστατικά γραμμένα και στα ακασικά τους αρχεία αναμειγνυόμενα με την τωρινή τους προσωπικότητα ή τα πιστεύω τους ή και τα σύγχρονα δεδομένα του κόσμου τους;
Κι όλα αυτά για θαυμαστές μηχανές, ανώτερους πολιτισμούς, διαστημικές πτήσεις...ναι υπάρχουν πάρα πολλές ενδείξεις ότι υπήρχαν και παλαιότερα.
Τον ρώτησα λοιπόν: "αν εξιστορούν παλιές μνήμες, γιατί αναφέρονται στο μέλλον;"
"Ποιος είπε ότι η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται;" μου απαντάει. "Κι ότι αυτά που γράφουν δεν θα συμβούν ξανά στο μέλλον ή άραγε δεν τα προσμένουν οι ίδιοι; Και πολλές φορές προειδοποιούν, κυρίως για τα αρνητικά...αν συνεχίσει η ανθρωπότητα έτσι..."
Έτσι λοιπόν, άλλοι κόσμοι μακρινοί από τους οποίους να καταγόμαστε, άλλες μορφές ύπαρξης αλλά και παρόμοια μονοπάτια πορείας...όλα μαζί...Εξωγήινοι, ξωτικά, γίγαντες, νάνοι, κύτταρα, οργανισμοί που μπορεί να ακολουθήσουν ίδια ή να αλλάξουν πορεία ανάλογα με τις καταστάσεις, να δημιουργήσουν πολυάριθμους πολιτισμούς...
Μια πολύ γνωστή συγγραφέας που μπαίνει βαθιά στο πετσί, στη γλώσσα και την κουλτούρα του πολιτισμού για τον οποίο εξιστορεί και σε καλεί να συμμετέχεις κι εσύ στα άδυτά του, αλλά πιστεύω πάρα πολύ πως ένα μεγάλο μέρος των συγγραμμάτων της μπορεί να αποτελείται από μνήμες, είναι η Ούρσουλα Λε Γκεν ( Ursula Le Guin).
Εξάλλου ποιος λέει πως ο Τόλκιν δεν μοιάζει με τους συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας; Πως μπορεί να εξηγεί κι αυτός μια παλιά ιστορία...Ξέρεις κάτι που μπορεί να συνέβη στη μέση γη ;-)
Ήταν πολύ ώρα που το σκεφτόμουν αυτό και κάθισα και το συζήτησα μαζί του.
Είναι σίγουρα πολλά από την ιστορία και την προϊστορία της γης που δύσκολα μπορούν να εξηγηθούν. Ακόμα και οι επιστήμονες σηκώνουν τα χέρια ψηλά. Κι είναι πάρα πολλά, μιλάμε για το 90% της παγκόσμιας ιστορίας. Κι αυτό μόνο για τον πλανήτη όπου ζούμε τώρα, μην πω για άλλους πλανήτες η από που μπορεί να καταγόμαστε κλπ!
Και πράγματι, είναι κάτι που δεν αποκλείω καθόλου μα καθόλου! Μικρή και δυσκολοδιάκριτη η διαφορά ή διαχωριστική γραμμή μεταξύ της επιστημονικής φαντασίας και της ιστορικής φαντασίας, ή του φανταστικού γενικά. Κι αν όλοι γράφουν ιδέες που αναβλύζουν από μέσα τους, ποιος λέει ότι δεν γράφουν παλιές μνήμες που κουβαλούν, παλιά γεγονότα που γράφτηκαν στη ψυχή τους, παλιά περιστατικά γραμμένα και στα ακασικά τους αρχεία αναμειγνυόμενα με την τωρινή τους προσωπικότητα ή τα πιστεύω τους ή και τα σύγχρονα δεδομένα του κόσμου τους;
Κι όλα αυτά για θαυμαστές μηχανές, ανώτερους πολιτισμούς, διαστημικές πτήσεις...ναι υπάρχουν πάρα πολλές ενδείξεις ότι υπήρχαν και παλαιότερα.
Τον ρώτησα λοιπόν: "αν εξιστορούν παλιές μνήμες, γιατί αναφέρονται στο μέλλον;"
"Ποιος είπε ότι η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται;" μου απαντάει. "Κι ότι αυτά που γράφουν δεν θα συμβούν ξανά στο μέλλον ή άραγε δεν τα προσμένουν οι ίδιοι; Και πολλές φορές προειδοποιούν, κυρίως για τα αρνητικά...αν συνεχίσει η ανθρωπότητα έτσι..."
Έτσι λοιπόν, άλλοι κόσμοι μακρινοί από τους οποίους να καταγόμαστε, άλλες μορφές ύπαρξης αλλά και παρόμοια μονοπάτια πορείας...όλα μαζί...Εξωγήινοι, ξωτικά, γίγαντες, νάνοι, κύτταρα, οργανισμοί που μπορεί να ακολουθήσουν ίδια ή να αλλάξουν πορεία ανάλογα με τις καταστάσεις, να δημιουργήσουν πολυάριθμους πολιτισμούς...
Μια πολύ γνωστή συγγραφέας που μπαίνει βαθιά στο πετσί, στη γλώσσα και την κουλτούρα του πολιτισμού για τον οποίο εξιστορεί και σε καλεί να συμμετέχεις κι εσύ στα άδυτά του, αλλά πιστεύω πάρα πολύ πως ένα μεγάλο μέρος των συγγραμμάτων της μπορεί να αποτελείται από μνήμες, είναι η Ούρσουλα Λε Γκεν ( Ursula Le Guin).
Εξάλλου ποιος λέει πως ο Τόλκιν δεν μοιάζει με τους συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας; Πως μπορεί να εξηγεί κι αυτός μια παλιά ιστορία...Ξέρεις κάτι που μπορεί να συνέβη στη μέση γη ;-)
Αναρτήσεις
0 ανεμομαζώματα:
Δημοσίευση σχολίου