Sweet Immortal October

Κι αυτό που ανακάλυψα, που η συγγραφέας γράφει με ισχυρή πρώτη ακτίνα (εσωτερική φιλοσοφία των 7 ακτινών, η 1η είναι της Θέλησης), μέσα σε 4 στίχους τα λέει όλα:

Ό,τι τελειώσει αυτόν τον Οκτώβριο 

θα τελειώσει για Πάντα.

Οριστικά και Αμετάκλητα.

Γιατί πως αλλιώς

το Σύμπαν, δηλαδή εσύ

θα αυτοαπελευθερωθείς για να ζήσεις?*


http://arianaland-astrology.blogspot.gr/2014/10/sweet-immortal-october.html

(της βγάζω το καπέλο!!!)

Νέα Ανάρτηση

Θα με συγχωρέσετε....όχι μόνο που έπρεπε να αφήσω τόσο καιρό να περάσει μέχρι να ξαναγράψω, αλλά και που αυτά που μου βγαίνουν να γράψω από δω και πέρα, θα αφορούν τα θέματα που με ενδιαφέρουν, όσο περίεργα και να φαίνονται. Παράξενα. Ασυνείδητα. Αστρολογία, ταρώ, συμβολισμός και αποσυμβολισμός, έρευνα, μυστικισμός, εκείνη η χαμένη μαγεία στη ζωή μας που νοιαζόταν μόνο για το καλό κι έφερνε κι άλλη μαγεία....μαγεία αγάπης, ναι αυτή με ενδιαφέρει περισσότερο από όλα. Κι αυτήν αναζητώ...

Κάτι στη Ζωή.....

Έχω βασανιστεί πολύ στο να κρύβω κομμάτια του εαυτού μου, εκεί όπου δεν θα ήταν φανερά ποτέ όλα. Στην επιφάνεια θα βγαίνανε οι εκάστοτε προσωπικότητες που με χαρά θα φορούσα εκείνη τη στιγμή, οι προσωπικότητες που είναι χαρούμενες, αστείες, γελαστές, άνθρωποι σαν όλους τους άλλους, άνθρωποι τους οποίους θες να κάνεις παρέα, που δεν σε πειράζουν, που αισθάνεσαι άνετα μαζί τους, που τους εκμυστηρεύεσαι, που δε σε κρίνουν αλλά με έναν όρο μόνο, να τις σέβεσαι εξίσου το ίδιο. Γιατί ποτέ ολόκληρος ο εαυτός δεν αισθάνεται ασφαλής να φανερωθεί με όλη του την έκταση, ειδικά στα μάτια των αμύητων. Πρέπει πάντοτε, κάπου δω κι από κει να υπάρχουν σημεία όπου μπορεί οποτεδήποτε να χαθεί στο δικό του κόσμο, στο δικό του σύμπαν. Ένα καλά κρυμμένο μυστικό, προστατευμένο από τα μάτια των αδιακρίτων, από όποιους θα κάνουν το λάθος να το παραβιάσουν, να το απειλήσουν. Από όσους θα κάνουν την ανοησία να το κριτικάρουν. Να το συγκρίνουν. Αδιάφορο αν θα το απορρίψουν. Γιατί υπόκειται στη δική του αλήθεια η οποία δε δύναται να εκφραστεί. Γιατί θα τρόμαζε. Γιατί θα απειλούσε. Γιατί θα ταρακουνούσε. Γιατί θα άλλαζε δεδομένα. Γιατί δεν ανήκει σε κανέναν άλλο παρά μόνο στον εαυτό της.

Ούτε οι ίδιοι οι σπόροι που με έφεραν στη γη δεν θα με έβλεπαν πλήρως. Κι αν μου λείπει μια κάποια πιο μεγάλη, θαραλλέα οικιότητα, μπορώ και χωρίς αυτή. Θρέφομαι από την ίδια την ύπαρξη της μοναδικής μου ατομικότητας και του χωροχρόνου που περικλείει, η οποία είναι αδύνατον να εκφραστεί πλήρως με τα πενιχρά μέσα. Μια ζωή μοναξιά χωρίς να είναι μοναξιά. Γιατί συνδέεται χωρίς να συνδέεται, γιατί είναι χωρίς να είναι κι απλά συνεχίζει να ζει, στο βαθμό που δέχεται τις εμπειρίες να λάβει.

Κι ήρθες εσύ...και απλά άγγιξες με θάρρος. Με ξύπνησες χωρίς να φοβηθείς. Άγγιξες μέσα μου βαθιά όπου δεν έχει πάει ποτέ κανείς άλλος. Ούτε αυτοί που θεωρούσα πιο κοντινούς. Ήταν τρομακτικό το πόσο καλά μπορούσες να δεις μέσα μου. Σου άρεσαν οι προσωπικότητές μου, αλλά πιο πολύ ακόμα σου άρεσε η ψυχή μου. Κι ένιωθα τρομερά ευάλωτη, όσο ποτέ άλλοτε. Και μου άρεσε. Μου άρεσε να είμαι ευάλωτη. Μου άρεσε που ήταν τόσο εύκολο να φανώ χωρίς να νιώθω καν την ανάγκη να κρύψω. Κι ας ελόχευαν κίνδυνοι. Ήξερα ότι εκεί πήγαινε από την πρώτη στιγμή που ένιωσα πόσο απίστευτα εύκολο μπορούσε να γίνει να να με δεις όπως πραγματικά είμαι. Ήξερα ότι αυτό δεν θα μπορούσε να γυρίσει πίσω. Ήξερα ποιον δρόμο έπαιρνε χωρίς καν να νιώσω την ανάγκη να το αποδείξω. Κι άφησα απλά το χρόνο να το δείξει...

Συγχώρεση....

Η καλύτερη προσευχή για συγχώρεση που έχω βρει κι επειδή χρειάζεται ειδικά φέτος....

Εάν έχω βλάψει κάποιον με οποιονδήποτε τρόπο, είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα μέσα στη σύγχυσή μου, ζητώ να με συγχωρέσει.
Εάν κάποιος με έχει βλάψει με οποιονδήποτε τρόπο, είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα λόγω της δικής του σύγχυσης, τον συγχωρώ.
Κι αν υπάρχει κάποιος άνθρωπος ή κάποια κατάσταση που δεν είμαι έτοιμος να συγχωρέσω τότε συγχωρώ τον εαυτό μου γι αυτό.
Και για όλους τους τρόπους με τους οποίους βλάπτω τον εαυτό μου είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, παραμελώντας τον, υποτιμώντας τον, κατακρίνοντάς τον χωρίς να δείχνω καμία κατανόηση, τότε για όλα αυτά συγχωρώ τον εαυτό μου.

Η Δύναμη δεν διαβάζει την σκέψη σου. Η Δύναμη σε ακούει.

* Υπάρχει ένας κόσμος ευτυχίας όπου δεν υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στα πράγματα, επειδή δεν υπάρχει εκεί κανείς να ενδιαφερθεί γι’ αυτές τις διαφορές. Αυτός όμως δεν είναι ο κόσμος των ανθρώπων. Μερικοί άνθρωποι είναι αρκετά ματαιόδοξοι κι εγωιστές ώστε να πιστεύουν ότι ζουν και στους δυο κόσμους, αλλά αυτή η αντίληψη δεν πηγάζει παρά μόνο από τον εγωισμό τους. Δεν υπάρχει παρά ένας κόσμος για μας τους ανθρώπους. Είμαστε άνθρωποι, και πρέπει να ζήσουμε πρόθυμα στον κόσμο των ανθρώπων. Αυτή η ιδέα της σπουδαιότητας του εαυτού, μάς τυφλώνει τόσο πολύ που δεν μπορούμε να δούμε τίποτε άλλο, αλλά είναι δυνατόν να αποδεσμευτεί κανείς από την ιδέα της σπουδαιότητας του εαυτού.

* Ένας άλλος τρόπος με τον οποίο παραμένουμε ανυποχώρητα τυφλοί, είναι το ότι σκεφτόμαστε πως η ολοκλήρωση θα έλθει όταν θα βρούμε επιτέλους έναν αληθινό σύντροφο. Μπορούμε ακόμη και να παντρευτούμε κι ακόμη να ψάχνουμε κάποιον που θα καλύψει τις ανάγκες μας. Οι περισσότεροι δεν σταματούν να ψάχνουν. Φυσικά δεν πρόκειται να βρουν αληθινά ποτέ τίποτε, αν υπάρχει έστω και για μια στιγμή η συνειδητοποίηση αυτού του άδικου και μάταιου ψαξίματος, τότε απλώς αρχίζει πάλι η αυτολύπηση. Όλα αυτά είναι ένας φρικτός φαύλος κύκλος.

* Το να ασχολείται κανείς υπερβολικά με τον εαυτό του προκαλεί τρομερή εξάντληση. Ένας άνθρωπος που βρίσκεται σε αυτή τη θέση δεν μπορεί να ακούσει η να δει τίποτε άλλο. Η εξάντληση αυτή τον κάνει να μην μπορεί να δει τα θαύματα που συμβαίνουν γύρω του.Το να θυμώνει κανείς με τους ανθρώπους σημαίνει ότι θεωρεί τις πράξεις τους σημαντικές. Επιβάλλεται να προσπαθήσει ώστε να πάψει να αισθάνεται έτσι. Οι πράξεις των ανθρώπων δεν μπορούν να είναι τόσο σημαντικές ώστε να σκιάζουν τη μόνη εφαρμόσιμη εναλλακτική λύση: την αμετάβλητη αναμέτρηση μας με το άπειρο.

* Κάθε φορά που ένας άνθρωπος επιχειρεί να μάθει, πρέπει να δουλέψει πολύ σκληρά και τα όρια της μάθησης του καθορίζονται από την ίδια του την φύση. Συνεπώς, δεν έχει νόημα να μιλάμε για γνώση. Ο φόβος της γνώσης είναι μια φυσική κατάσταση, όλοι μας τον βιώνουμε και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι’ αυτό. Όμως, όσο τρομερή κι αν είναι η διαδικασία της μάθησης, ακόμα πιο τρομερό είναι να αναλογιστεί κανείς την ύπαρξη ενός ανθρώπου δίχως γνώση.

* Υπάρχουν τέσσερις φυσικοί εχθροί του ανθρώπου. Ο φόβος, η διαύγεια, η δύναμη και ο θάνατος. Ο φόβος η διαύγεια και η δύναμη μπορούν να νικηθούν, όχι όμως και ο θάνατος. Μπορεί κανείς να αναβάλει τις συνέπειες του θανάτου, αλλά δεν μπορεί να τον νικήσει. Δεν μπορείς να διαπραγματευτείς με τον Χάρο, όλοι αυτοί που ζουν, θα πεθάνουν. Κατάλαβε το αυτό επιτέλους, και πάρε την υπευθυνότητα ότι πρόκειται να πεθάνεις. Λέγοντας το δυνατά, η πρωταρχική δύναμη υπακούει στο κάλεσμα μας, αλλά δεν το χρησιμοποιούμε ποτέ. Πες το δυνατά, με καθαρή φωνή: «Θέλω την υπευθυνότητα ότι πρόκειται να πεθάνω». Πρέπει να το λες φωναχτά, δεν αρκεί να το σκέφτεσαι. Η Δύναμη δεν διαβάζει την σκέψη σου. Η Δύναμη σε ακούει. Καθώς θα προοδεύεις πάνω σ’ αυτήν την υπευθυνότητα, θα γίνει μια ρύθμιση. Κάνε τον λόγο σου τελεσίδικο. Ένας Πολεμιστής έχει την συνέπεια να κρατά τον λόγο του.

* Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που μπορεί να κάνει ένας πολεμιστής, είναι να κρατά ένα Άλμπουμ των Εξαιρετικών Στιγμών. Ένα άλμπουμ ονείρων που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί. Αυτό είναι μια Μη-Πράξη. Φτιάξε με σημειώσεις ένα άλμπουμ που να σου θυμίζει όλες τις εξαιρετικές σου στιγμές, τις σκέψεις και τα πράγματα που σε εκπλήσσουν και σε χαροποιούν. Μην νιώθεις μίζερος. Μην κλαψουρίζεις συνέχεια σαν γυναικούλα ή σαν μωράκι. Υπάρχει κάτι φριχτό εκεί έξω, που δεν νοιάζεται για σένα και την μιζέρια σου και επιπλέον δεν ξέρεις πόσος χρόνος σου απομένει ακόμη εδώ.

* Δεν υπάρχει Κακό και ότι δεν μπορούμε να νιώθουμε συμπόνια. Τί είναι συμπόνια; Είναι το να λυπάσαι για κάποιον; Μήπως αυτό σημαίνει ότι πιστεύεις πως είσαι σε καλύτερη θέση απ’ αυτόν; Είναι το Εγώ που λυπάται και η όλη ιδέα της λύπησης είναι μεγάλη απάτη. Χρησιμοποίησε την ενέργειά σου για κάτι άλλο. Χρησιμοποίησε την για να ελευθερώσεις τον εαυτό σου. Κερδίζεις ενέργεια από την άσκηση της Ανακεφαλαίωσης. Μέσα από την Ανακεφαλαίωση θα φτάσεις σ’ ένα μέρος όπου η ενέργεια καθίσταται ορατή. Όχι από την όραση αλλά από κάτι αδιανόητο. Κάτι που είναι ακατανόητο γιατί δεν έχουμε λεξικό γι’ αυτό.

* Για να ξεκινήσεις να γίνεσαι Πολεμιστής πρέπει να είσαι ενήμερος για μερικά σημαντικά πράγματα. Ενημερώνεσαι αναζητώντας σοβαρά και υπεύθυνα. Ο Πολεμιστής που είναι ενήμερος για τον επικείμενο θάνατο του, που είναι ενήμερος για την παγίδα του κοινωνικού συστήματος, που είναι ενήμερος για την παγίδα της αυτοεκτίμησης, που είναι ενήμερος για την παγίδα της λογικής, το μόνο που επιζητά είναι η ελευθερία. Η ελευθερία είναι ένα άλμα μέσα στο Αδιανόητο. Η αυτοπειθαρχία δεν είναι καθολική, είναι μια ελεύθερη ροή ευχαρίστησης που πηγάζει από 25 ώρες συνειδητότητας.

* Τίποτε δεν είναι αληθινό. Όλα δεν είναι παρά χειρισμοί συμπεριφοράς, δεν είναι παρά ένα αποτέλεσμα του τυχαίου κλειδώματος του Σημείου Συναρμογής κατά την γέννησή. Αυτό είναι που μαθαίνει ο Διώκτης με το να είναι τόσοι πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι. Κάθε θέση είναι ισάξια αληθινή και ισάξια φαντασματική. Εκτιμούμε ως πολύ αληθινές τις τωρινές μας θέσεις, αλλά αυτές που μοιάζουν οι πιο αληθινές ξαφνικά γίνονται φαντάσματα όταν κινηθείς σε μια άλλη θέση.

* Το πιο σημαντικό πράγμα για τον Πολεμιστή, είναι να εκφωνήσει την υπευθυνότητα της αντίληψης. Δεν έχουμε κανέναν σκοπό, δεν έχουμε τίποτε να περιμένουμε από το μέλλον παρά μόνο τα γηρατειά και τον θάνατο. Όλα είναι δυνατά. Είμαστε ήδη Μάγοι. Πήγαινε στον πάτο, στο βαθύτερο επίπεδο, και μορφοποίησε τον κόσμο πάνω σε ότι είναι εκεί. Στον πάτο είναι ο θάνατος. “Είμαι ένα ανθρώπινο όν, άρα είμαι υπέροχος”. Φώναξε το με ΠΡΟΘΕΣΗ και δυνατά.

* O άνθρωπος πορεύεται προς την γνώση όπως πορεύεται προς τον πόλεμο, σε αδιάπτωτη εγρήγορση, με φόβο, με σεβασμό και απόλυτη αυτοπεποίθηση. Το να πορεύεσαι προς τη γνώση ή προς τον πόλεμο με οποιονδήποτε άλλο τρόπο είναι λάθος, και όποιος το πράξει ίσως δε ζήσει για να το μετανιώσει. Όταν ένας άνθρωπος πληροί αυτές τις τέσσερις αναγκαίες προϋποθέσεις, δεν υπάρχουν σφάλματα για τα οποία πρέπει να λογοδοτήσει. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, οι πράξεις του χάνουν τον αδέξιο χαρακτήρα και την επιπολαιότητα που διακρίνει τις πράξεις ενός ανόητου. Αν ένας τέτοιος άνθρωπος αποτύχει ή υποστεί ήττα, θα έχει χάσει μόνο μια μάχη, και δε θα νιώθει πικρία και τύψεις γι’ αυτό. 

Don Juan Matus

Πηγή: http://strange-omniverse.blogspot.com/2012/10/don-juan-matus.html#ixzz28otAB92D

Ο Θεός μας εγκατέλειψε κι αυτό είναι κάτι καλό

Είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θα ήθελαν, μέσα απ’ τα βάθη της καρδιάς τους,
να σταματήσει ο Θεός να ανακατεύεται στην καθημερινή τους ζωή.
Deepak Chopra

«Η αναζήτηση του Θεού είναι να φτάνεις σε ένα μέρος
και να ανακαλύπτεις ότι ο Θεός μόλις έχει φύγει από ‘κει».
Thomas Merton

Γιατί αυτή η υπόθεση έχει απλωθεί πέρα μακριά από την θρησκεία; Γιατί ο Πρόεδρος των ΗΠΑ και άλλοι «αναγεννημένοι» Χριστιανοί αναφέρονται στο «χέρι του Θεού» που τους βοηθάει να πολεμούν στη Μέση Ανατολή!

Η Δυτική μας κοινωνία σίγουρα είναι πολύ διαφορετική από την παραδοσιακή μουσουλμανική, αλλά υπάρχει κάτι το κοινό. Oι άνθρωποι και των δύο πιστεύουν ότι ο Θεός είναι με το πλευρό τους! Αυτό σημαίνει ότι ξέρουν τι σκέφτεται ο Θεός –αξιοσημείωτη αλαζονεία– που σημαίνει ότι ο Θεός είναι απεριόριστα παρόν και απεριόριστα υπερβατικός, κοσμικός και προσωπικός ταυτόχρονα, αόρατος και αδύνατον να τοποθετηθεί στο χρόνο και χώρο. Ταυτόχρονα οι άνθρωποι συνεχίζουν και γκρινιάζουν σχετικά με τα λεγόμενα αρχαία ιερά κείμενα, τα οποία αξιώνουν να μεταδώσουν τι είναι αυτό που Θεός πραγματικά θέλει.

Ο μεγάλος Ινδός ποιητής Kabir έγραψε πως είχε διαβάσει όλα τα ιερά κείμενα, πλύθηκε σε όλες τις ιερές πισίνες λίμνες, επισκέφτηκε όλους τους ιερούς τόπους και δεν βρήκε Θεό σε κανένα απ’ αυτά. Οι περισσότεροι άνθρωποι θα το θεωρούσαν το γεγονός αυτό απελπισία ενώ ουσιαστικά εκεί βρίσκεται το κλειδί της ελευθερίας.

Στη Vedanta, το πιο καθαρό πνευματικό δόγμα του Ινδουισμού, ο Θεός δεν θέλει τίποτα από μας. Δεν θέλει να τον βρούνε, δεν έχει νόμους που εμείς θα ‘πρεπε να εκτελούμε υπάκουα, ποτέ δεν κρίνει, τιμωρεί ή έχει από μας προσδοκίες.

Η αλήθεια είναι ότι ο Θεός μας έχει αφήσει μόνους πριν από πολύ καιρό και αυτή δεν ήταν πράξη τιμωρίας ή εγκατάλειψης. Αυτή ήταν μια ευκαιρία για μας, για να βρούμε την ελευθερία μας και μέσα από αυτήν να καταλάβουμε κάτι απλό αλλά ακόμη βαθιά εδραιωμένο και δυσκολονόητο:

ο Θεός είναι η ίδια η ύπαρξη καθεαυτού. Όμως η ύπαρξη δεν είναι ένα άδειο σκάφος. Εκείνη περιέχει τη ζωή και το θάνατο, ελλιμενίζεται τον Εαυτό, τη μορφή της συνείδησης που μπορεί να αγκαλιάσει την ίδια την ύπαρξή του και να δημιουργήσει το δικό της όχημα που οδηγοί στην εξέλιξη.

Εάν βυθιστούμε αρκετά βαθιά στην Ύπαρξη, αφήνοντας στην άκρη όλα τα αντικείμενα που μας περικυκλώνουν και αν βγάλουμε τη μάσκα του Προσώπου από τα μάτια μας, βλέπουμε ότι η Ύπαρξη είναι αιώνια και περιέχει το σπόρο του κάθε άλλου δημιουργημένου πράγματος. Ο,τι υπάρχει είναι μόνο μια αντανάκλαση του Εαυτού, και όλοι οι κόσμοι συμπεριλαμβάνοντας και αυτό τον πολύτιμο, πέφτουν στις τρεις κατηγορίες:

1. Συνείδηση που αντανακλάται στα υλικά αντικείμενα και γεγονότα.

2. Συνείδηση που αντανακλάται σε περισσότερο αφηρημένα αντικείμενα και γεγονότα.

3.Συνείδηση που αντανακλάται πάνω στον εαυτό της.

Τα δέντρα, βουνά και σύννεφα ανήκουν στην πρώτη κατηγορία. Τα όνειρα, τα ιδανικά και φιλοδοξίες ανήκουν στη δεύτερη. Ο Εαυτός ανήκει στη τρίτη.

Η κάθε αιτία, το κάθε ιδανικό και πνευματικό κίνημα ή πνευματικές διδασκαλίες έχουν να κάνουν με το ερώτημα: Ποιος είμαι;

Οι φονταμενταλιστές όλων των ειδών θέλουν να δώσουν απάντηση σε αυτή την ερώτηση, μια για πάντα. Μπορεί να πετύχουν στο να δαμάσουν την αμφιβολία τους για λίγο, αλλά ο Θεός δεν έχει να πει τίποτα και ταυτόχρονα έχει να πει τα πάντα.

Μ’ αρέσουν τα λόγια του Thomas Merton: «Η αναζήτηση του Θεού είναι να φτάνεις σε ένα μέρος και να ανακαλύπτεις ότι ο Θεός μόλις έχει φύγει από ‘κει». Έτσι θα ‘πρεπε να είναι. Η ουσία της ανθρώπινης φύσης είναι να φτάνει πέρα από ό,τι ήδη ξέρουμε για τον εαυτό μας.

Αυτή τη στιγμή είμαστε αντιμέτωποι με το αναβράζουν και λανθάνον χάος ως απαρχαιωμένες θρησκευτικές πεποιθήσεις που δίνουν αγώνα για να αποδείξουν ότι δεν έχασαν την δύναμή τους. Η καθηγήτρια της Ψυχιατρικής Σούζαν Σμόλεη (Susan Smalley) λέει, πολύ ορθολογικά, ότι κανένας δεν μπορεί να απελευθερωθεί από οποιαδήποτε δοξασία αν δεν γεμίσει το διάστημα που θα άφηνε η δοξασία πίσω του. Εκείνοι που τους άφησε ήδη ο Θεός δεν είναι αναγκαστικά καλύτεροι από τους φονταμενταλιστές. Εκείνοι επίσης έχουν να γεμίσουν ένα κενό διάστημα.

Ο Θεός δεν θα μας αφήσει όσο αισθανόμαστε φοβισμένοι και μοναχικοί. Ο Θεός μπορεί να εξελιχθεί, έτσι ελπίζει κανείς, σε κάτι διαφορετικό από την αυθεντική μορφή του με άσπρα γένια και τάση για εκδίκηση.

Στις μετριοπαθείς αιρέσεις αυτός ο μετασχηματισμός έγινε πριν από παρά πολύ καιρό. Αλλά για κάποιο λόγο δεν μπορέσαμε να διαχειριστούμε έναν πιο ευγενικό, πιο λεπτεπίλεπτο Θεό. Οι εκατομμύρια άνθρωποι αισθάνονται υπερβολικά άδειοι και φοβισμένοι, θυμωμένοι και απειλούμενοι, απομονωμένοι και αποσυνδεμένοι, για να ξαναπιστέψουν σε μια καλή και ευγενική θεϊκή παρουσία. Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται αποξένωση.

Τη διάγνωση αυτή την έκαναν ο Μαρξ και ο Φρόιντ, που υποδείκνυαν ότι η ανθρώπινη ψυχή (human psyche) υποφέρει τρομακτικά όταν είναι αποτραβηγμένη απότομα από την επαφή με τη Φύση, όταν οι παραδόσεις σταματάνε να είναι μία ασφαλή φωλιά, όταν η εξάρθρωση και η ανασφάλεια γίνονται καθημερινότητα. Σύμφωνα με τα γκάλοπ η αιτία που το 87% των Αμερικάνων ποτέ δεν είχαν αμφιβολία για την ύπαρξη του Θεού δεν είναι η ακλόνητη πίστη τους. Είναι ο φόβος από το εναλλακτικό, ο φόβος από έναν κόσμο με τον οποίον θα κυβερνούσε το κενό που θα έμενε πίσω από τον Θεό. Ό,τι και να πιστεύουμε, όλοι μας πρέπει να γεμίσουμε αυτό το κενό.

Η Νέα Πνευματικότητα:  Θα ήταν πράξη καλής πίστης αν τα Θρησκευτικά Δικαιώματα μπορούσαν να αποδεχτούν ότι σε αυτό το πράγμα είμαστε όλοι το ίδιο. Θα ‘ταν μία ισότιμη πράξη πίστης αν οι εχθροί των Θρησκευτικών Δικαιωμάτων έκαναν την ίδια παραχώρηση. Τότε η πνευματικότητα θα προχωρούσε μπροστά, και σε οικουμενικό επίπεδο θα συνεχίζαμε την αναζήτηση του πώς να ενώσουμε τον Ουρανό και τη Γη, πρώτα μέσα στο δικό μας το Νου και μετά σ’ όλα τα μέρη του κόσμου όπου αυτός κατοικεί…

Είναι αλήθεια ότι οι Ευαγγελιστές αυξάνονται, ακόμη και στα πιο παραδοσιακά μέρη. (Η Χώρα του Ισημερινού, που κάποτε ήταν φρούριο του ορθόδοξου καθολικισμού, υπολογίζεται ότι έχει πλέον πάνω από 25% Προτεστάντες, εξαιτίας των «εισβολών» που έγιναν από τους ιεραπόστολους των ΗΠΑ.) Όμως το μέλλον του Θεού είναι στην πνευματική εξέλιξη. Το επόμενο βήμα της ανάπτυξης είναι για τους ανθρώπους που θα αρχίσουν να αφυπνίζονται, ένας μετά τον άλλον, ακριβώς σαν τον Ιησού, τον Βούδα και τον Μωάμεθ. Κρίνοντας από τις «grassroots activity» οι παρακάτω τάσεις θα συνεχίσουν να διαμορφώνουν την πνευματική ζωή των ανθρώπων:

• Ο Διαλογισμός θα γίνει «main stream».
• Τα στοιχεία του «θαυμαστού» και του «παραφυσικού» θα αναγνωρίζονται όλο και πιο εκτεταμένα.
• Οι εναλλακτικές θεραπείας, σωματικές και ψυχολογικές, θα γίνουν κάτι συνηθισμένο.
• Η προσευχή θα αποκτήσει άλλη βάση: θα θεωρηθεί πραγματική και αποτελεσματική.
• Η υλοποίηση της επιθυμίας θα συζητηθεί ως ένα πραγματικό φαινόμενο.
• Οι Άνθρωποι θα ξανακερδίσουν την επαφή με την ψυχή τους.
• Τα άτομα θα βρουν τις απαντήσεις στα πιο βαθιά τους πνευματικά ερωτήματα εσωτερικά. Θα πιστέψουν στις προσωπικές τους απαντήσεις και θα ζήσουν ανάλογα.
• Θα αναπτυχθούν καινούργιες πνευματικές και ταυτόχρονα ακτιβιστικές κοινότητες.
• Οι γκουρού και άλλες «πνευματικές αυθεντίες» θα αρχίσουν να χάνουν την επιρροή τους.
• Οι σοφές παραδόσεις θα αγκαλιάσουν τις μεγάλες πνευματικές διδασκαλίες μέσα στην καρδιά της οργανωμένης θρησκείας.
• Η πίστη πλέον δεν θα θεωρείται ως μια παράλογη αναχώρηση από τη λογική και την Επιστήμη.
• Οι πόλεμοι θα ελαττώνονται, ενώ η ειρήνη θα γίνεται όλο και περισσότερο μια κοινωνική πραγματικότητα.
• Η Φύση θα ξανακερδίσει τις ιερές της αξίες.

Εκατομμύρια άνθρωποι ήδη ενσωματώνουν αυτές τις τάσεις και ιδέες μέσα στις ζωές τους. Συμμορφώνονται από τις αξίες της νέας πνευματικότητας. Τα γεγονότα μπορεί να κρύβουν την εκτεταμένη επανάσταση των πνευματικών αξιών, αλλά τα εξωτερικά γεγονότα πάντα ήταν ο φτωχός οδηγός για το τι συμβαίνει στο επίπεδο της ψυχής.

© Deepak Chopra

Δείτε και το νέο site της Βεντάντα: http://www.vedanta.gr/

 

Πηγή: http://strange-omniverse.blogspot.com/2012/08/blog-post_26.html#ixzz24pgiQKzD

O πλανήτης Αφυπνίζεται

Αυτή την εποχή, το Πνεύμα χρειάζεται άντρες και γυναίκες που θα αφιερώσουν εκατό τοις εκατό τον εαυτό τους και τους εγκόσμιους πόρους που έχουν στη διάθεσή τους, στην επιμόρφωση και τη θεραπεία του ανθρώπινου κόσμου, στην αφύπνιση της Χριστικής Συνειδητότητας στο νου και στην καρδιά όλων. Σ' εκείνους που δίνουν, δίνει και το Πνεύμα, ώστε να μπορούν να δώσουν ακόμη περισσότερα. Μέσα από αυτούς διοχετεύει τα δώρα Του: όλα όσα χρειάζονται για να μεταμορφωθεί ο ανθρώπινος κόσμος σε ένα χαρμόσυνο χώρο νέας δημιουργίας. Τα δώρα Του είναι φτιαγμένα για να δίνονται μέσα από τους ενσαρκωμένους ανθρώπους.

Μην παραδίνετε τον έλεγχο των πόρων σας σε έναν μοναδικό ηγέτη. Χρησιμοποιείστε τον πλούτο σας σοφά, λίγο εδώ και λόγο εκεί, στηρίζοντας τους ανθρώπους που φέρνουν φως και καλή θέληση στον κόσμο. Δημιουργείστε τα δικά σας εκπαιδευτικά προγράμματα. Μη δίνετε ενέργεια με καμία μορφή σ' εκείνους που διαρκώς παλεύουν: γιατί αν και μπορεί να έχουν τις καλύτερες προθέσεις, ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζουν την αλλαγή είναι ξεπερασμένος και αναποτελεσματικός. Αν κληθείτε να δουλέψετε με τέτοιους ανθρώπους, βοηθήστε τους να συνδεθούν με το Πνεύμα. Αυτό, θα τους δείξει έναν καλύτερο τρόπο.

Οι άνθρωποι πρέπει να καταλάβουν τι είναι οι πολικές συγκρούσεις: μορφές που ενσωματώνουν καταστροφικές ενέργειες. Το κακό ανθίζει εκεί όπου το πολεμούν. Μειώνεται εκεί όπου υπάρχει εκπαίδευση, ευλογία, τιμιότητα, ειλικρίνεια, καλή θέληση και, πάνω απ' όλα, αγάπη. Είναι απορίας άξιο γιατί αυτή η τόσο κοινή σοφία που κατέχουν τα πουλιά και τα φυτά δεν έχει βρει μεγαλύτερη έκφραση στους ανθρώπινους πολιτισμούς. Γιατί ποιο πουλί δεν γνωρίζει την κατεύθυνση του ανέμου και ποιο χωράφι με σιτηρά δε σκύβει με χάρη μπροστά στην κατεύθυνση των εποχών; Οι θύλακοι της ανθρώπινης ψευδαίσθησης δε θα υπάρχουν για πολύ. Καθημερινά είναι όλο και πιο δύσκολο για την ατιμία και την ανειλικρίνεια να αντισταθεί στη ροή των όλο και πιο ισχυρών ενεργειών του Πνεύματος. Γιατί, όσο ποτέ άλλοτε, αυτή η εποχή είναι δική Του εποχή.

Εκείνοι που καταλαβαίνουν καλύτερα αυτές τις εποχές είναι εκείνοι που προσφέρουν τη μεγαλύτερη ίαση και ευλογία σ' αυτές. Αφήστε τις γήινες συμφωνίες να αντικατοπτρίσουν το πνεύμα του ιερού ανθρώπινου τραγουδιού. Αφήστε την καρδιά σας να είναι ανοιχτή στην αγάπη. Ο χρόνος για τα μεγαλύτερα έργα έφτασε. Μέσα από εκείνους που αποδείχνουν ότι έχουν την πρακτική ικανότητα να πετύχουν τη μεγαλύτερη θεραπεία, διδασκαλία και ευλογία, θα διοχετευθεί ο πλούτος αυτού του κόσμου. Εκείνοι που είναι στην υπηρεσία του Πνεύματος ανταμείβονται καλά: δεν υπάρχει ανάγκη για αυστηρούς και ασκητικούς τρόπους ζωής.

Όμως η ροή πρέπει να είναι συνεχής. Οι υπερβολικές ανέσεις αποτελούν έναν κίνδυνο. Μην αφήσετε τις ανέσεις σας να γίνουν υπερβολικές και μη ισορροπημένες, γιατί όπου συμβαίνει αυτό υπάρχει μια απόφραξη και όχι ένα κανάλι, και οι ευλογίες δεν μπορούν να περάσουν πια στον κόσμο.
Όταν καλείται κάποιος να διαχειριστεί τους πόρους ενός πλανήτη, δεν του ανατίθεται αυτή η αποστολή για να διοχετεύσει τα πλούτη στις δικές του προσωπικές απολαύσεις, αλλά για να πάρει ό,τι χρειάζεται για τον εαυτό του και να αφιερώσει όσο το δυνατόν περισσότερα στο μεγάλο έργο της επιμόρφωσης και της θεραπείας.

Αυτά τα τελευταία λίγα χρόνια πριν η Αλήθεια γίνει φανερή σε όλους, πρέπει να είστε φιλεύσπλαχνοι μ' εκείνους που καταφεύγουν στις παλιές δομές του φόβου. Μην τους επιτίθεστε και μην τους καταδικάζετε. Πολλοί απ' αυτούς θα δέχονταν τους δρόμους της αγάπης, θα αναθεωρούσαν τους τρόπους λειτουργίας των επιχειρήσεών τους, θα άλλαζαν την πορεία ολόκληρων εθνών, αν δεν υπήρχαν οι συνεχείς επικρίσεις των υποτιθέμενων δίκαιων. Εκείνοι που επιτίθενται αποτελούν ένα μέρος του προβλήματος κι όχι ένα μέρος της λύσης του. Πιέζουν τα ζητήματα εκβιαστικά και χωρίς αγάπη και με αυτόν τον τρόπο δημιουργούν ισχυρές και άκαμπτες στάσεις από τη μία ή την άλλη πλευρά κάποιου φανταστικού φράχτη. Ενθαρρύνουν απόλυτες θέσεις, δηλώσεις και συμπεριφορές που μετά είναι πολύ δύσκολο ν' αλλάξουν. Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι ειρηνοποιοί. Όπου ο φόβος τιμάται σαν θεός, δημιουργούνται κακά στον κόσμο, αλλά η επίθεση δεν πρόκειται να τα αλλάξει. Εκείνοι που επιτίθενται - αν επιμείνουν - γίνονται οι ίδιοι αυτό που επικρίνουν.

Είναι πάντα αλήθεια ότι εκείνοι που αγαπούν καταλαβαίνουν, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να κοιτάζετε αφ' υψηλού εκείνους που..
αγωνίζονται για να διατηρήσουν τα παλιά πρότυπα.

ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΝΑ ΜΟΡΦΩΘΕΙ. Η συμμετοχή στη συνειδητότητα του Ενός που δημιούργησε όλους τους ήλιους στους ουρανούς είναι η μεγαλύτερη χαρά, η υψηλότερη ενέργεια, η πιο αληθινή απόλαυση. Θα διδάξετε καλύτερα εκεί όπου εμπνέετε τους άλλους να βιώσουν μια τέτοια εμπειρία. Να το θυμάστε αυτό και να μη διστάζετε να μιλήσετε. Εκεί όπου σας καλούν, έχετε δύναμη. Προσφέρετε τις αντιλήψεις σας μόνο εκεί που σας καλωσορίζουν. Όπου δεν υπάρχει πρόσκληση, μην πάτε. Αλλά όπου υπάρχει το καλωσόρισμα, όπου οι καρδιές είναι ανοιχτές, εκεί το Όραμα θα λάμψει και η Αλήθεια θα γίνει γνωστή.

Τι ταιριαστό...

Πηγή: thesecretrealtruth.blogspot.com